Ծնվել է
2000 թ․ սեպտեմբերի 4-ին Կոտայքի մարզի Բջնի գյուղում։

Անպարտ ոգին
Նա մանկուց մեծ սեր ուներ սպորտի հանդեպ, զբաղվում էր կարատեով։ Իր ուժն ու նպատակասլացությունն արտացոլվում էին ոչ միայն մարզասրահում, այլև՝ կյանքում։ Չնայած առողջական խնդիրներին, նա ստիպեց, որ իրեն թույլ տան ծառայել բանակում, համարելով դա իր պարտքը։

Ընտանիքի ու ընկերների կենտրոնը
Միշտ շրջապատված էր հարազատներով ու ընկերներով։ Սիրում էր հավաքույթներ ու ուրախ միջավայր։ Մարդկային անմնացորդ նվիրվածությամբ և աշխատասիրությամբ նա դառնում էր բոլորի սիրելին։

Հավատի վերջին ուղին
Պատերազմի ժամանակ նա մկրտվեց Գիշիում։ Իր կյանքի կարևոր պահերից մեկն էր։ Մի քանի օր անց, 2020 թ․ նոյեմբերի 8-ին, զոհվեց Մարտունիում՝ ընկերներին շրջափակումից դուրս բերելու ժամանակ։

Նա արագ արձագանքման խմբի անդամ էր
Ձեռքի նռնականետով օգնել է ընկերներին։

Վերջին հերոսական մարտը
2020 թ․ նոյեմբերի 8։ Դիպուկահարը նկատեց նրան։ Ճակատագրական կրակոցը կանգնեցրեց նրա կյանքը, բայց ոչ՝ անունը։

Պարգևները
Հետմահու պարգևատրվել է «Մարտական խաչ առաջին աստիճան» շքանշանով՝ իր ցուցաբերած բացառիկ խիզախության համար։