Ծնվել է
1994թ. փետրվարի 21-ին, Արատաշեն գյուղում։

Ուրախության աղբյուրները
Սպորտը Սարգիսի մեծ սերն էր։ Ֆուտբոլը նրան ոչ միայն ուրախություն էր պարգևում, այլ նաև ոգեշնչում՝ պայքարելու և չհանձնվելու։

Ընտանեկան ու ընկերային կապերը
Անցկացնում էր ժամանակ ընկերների հետ, միշտ շրջապատված լինելով ժպիտներով ու զվարճալի պատմություններով։

Ընկերների աչքերով
Ուրախ, հումորով ու ընկերասեր։ Նրա ներկայությունը մշտապես բերում էր ժպիտ ու հանգստություն։

Երազանքները
Ցանկանում էր իր կյանքը նվիրել գյուղատնտեսությանը, ապրել հողի հետ խաղաղ ու ստեղծագործ կյանքով։

Հատուկ գծեր
Երաժշտություն ու ֆուտբոլ – երկու սեր, որոնք արտահայտում էին նրա անկեղծ և զգայուն հոգին։

Վերջին խոսքը
«Այ հայր, սա քո իմացած պատերազմը չի…» — հպարտությամբ, ցավով ու խորը պատասխանատվությամբ լի խոսքեր, որոնք հնչել էին վերջին զրույցում։

Վերջին մարտը
2020թ. դեկտեմբերի 11-ին Խծաբերդում։ Նա դիրքը պահեց մինչև վերջ, նահանջ չեղավ, կատարեց իր ու հայրենիքի առջև տված խոստումը։