Ծնվել է
1970թ. դեկտեմբերի 23-ին, Ալավերդիում։

Ոգեշնչման աղբյուրները
Կարենի ամբողջ կյանքի շարժիչ ուժը իր երեխաներն էին։ Նրանց երջանկությունն ու ապահով կյանքն էին նրա ամենախորը մղումը։

Ընտանեկան արժեքներ
Ամեն պահ ձգտում էր ընտանիքին նվիրելու։ Սիրում էր սպորտով զբաղվել, և այդ ակտիվությունը փոխանցում էր նաև իր երեխաներին։

Ընկերների և հարազատների հիշողությամբ
Բոլորին բարի խոսքով հիշվող Կարենը կամեցող, հանգիստ ու բարի մարդ էր։ Միշտ օգնում էր, երբ կարիքը կար։

Երազանքները
Ցանկանում էր տուն կառուցել երեխաների համար և մի օր ներկա լինել աշխարհի ֆուտբոլային առաջնությանը՝ երազանք, որն իրականացավ։

Վերջին խոսքը
«Ջաբրաիլ են տանում, էլ չզանգես» — ասաց վերջին զանգով՝ գիտակցելով վտանգը, բայց չհեռանալով ընկերներից։

Վերջին մարտը
2020թ. հոկտեմբերի 10-ին Ֆիզուլու ճակատում՝ այնտեղ, ուր մնաց հավերժ որպես հայրենասեր ու պայքարող մարդ։