Ծնվել է
1996թ. փետրվարի 1-ին, Երևանում։

Ուրախության ու ոգեշնչման աղբյուրը
Ուրախանում էր ընտանիքով, ծնողներով։ Նրանք էին նրա ուժի ու ներշնչման հիմնական աղբյուրը։

Սիրելի միջավայրն ու մարդիկ
Ժամանակը անցկացնում էր ընտանիքի, ընկերների և սիրած աղջկա հետ։

Ընկերների և հարազատների հիշողությամբ
Նրան նկարագրում են որպես բարի, հոգատար, հետաքրքիր մարդ, ով առանձնանում էր մարդկային ջերմությամբ։

Նվիրվածությունը
Անսահման նվիրված էր ընտանիքին. այդ սերն էր նրա ամեն օրը շարժող ուժը։

Վերջին խոսքը
Երբ ասում էին՝ «մնա, մի գնա», պատասխանում էր. «Տունը մի զավակ կա, հերիքա։ Ես գնամ՝ 18 տարեկաններին օգնեմ։ Ամեն ինչ լավ ա, նորմալ եմ»։

Վերջին մարտը
2020թ. հոկտեմբերի 2-ին Ջաբրաիլում, մարդ էր փրկում, բայց չհասցրեց։ Նրա սխրանքը մնաց անկոտրում հիշողության մեջ։