Ծնվել է
2000թ. դեկտեմբերի 4-ին, Երևանում։

Ընտանեկան սիրո ուժը
Ռոբերտի կյանքում ընտանիքը էր ամենամեծ ոգեշնչումը։ Քույրերի հետ անցկացրած պահերը նրան ուժ ու հույս էին տալիս։

Բարությունն ու համեստությունը
Ընկերներն ու հարազատները նրան հիշում են որպես խիզախ, հասնող ու բարի մարդ։ Նրա համեստ բնավորությունը միշտ առանձնացնում էր իրեն։

Երազանքները
Ռոբերտը երազում էր զինվորական դառնալ, ունենալ իր ընտանիքը, աշխատել ու արժանապատիվ կյանք կառուցել։

Վերջին խոսքը
Վերջին խոսքում ասել է՝ «Լավ է լինելու: Չմտածես հետ եմ գալու»։ Այդ խոսքերում ակնհայտ էր նրա ուժը ու հավատը։

Վերջին մարտը
Հոկտեմբերի 20-ին Քարինտակում, ծանր վիրավորված՝ նա մինչև վերջ շարունակել է պաշտպանել իր ընկերներին։ Զոհվել է դիպուկահարի կրակոցից՝ դիրքից չհեռանալով։