Ծնվել է
1985 թվականի հունիսի 16-ին՝ Սյունիքի մարզի Նորավան գյուղում։

Ոգեշնչման աղբյուրը
Հասմիկը ոգեշնչվում էր իր աշխատանքով և աղջկա նկատմամբ ունեցած սիրով։ Իր մղումն էր՝ լինել օրինակելի մայր և մասնագետ։

Ընտանեկան ու ընկերային կապերը
Ժամանակն անցկացնում էր ընկերների հետ։ Իր միակ դուստրը նրա կյանքի կենտրոնն էր։

Ընկերների հիշողությամբ
Նրան նկարագրում են որպես խելացի, աշխույժ, աշխատասեր ու լավ մասնագետ։ Նա լցնում էր ամեն միջավայր՝ իր էներգիայով ու մտքով։

Երազանքները
Նա երազում էր ընդունվել համալսարան և տեսնել, որ իր աղջիկն էլ հասնում է նույն հաջողությանը։ Թաքուն պահում էր իր պատմությունները, բայց ոչ իր երազանքները։

Վերջին խոսքը
Վերջին անգամ սեպտեմբերի 26-ին ասել է. «Հետո կզանգեմ»։ Սովորական արտահայտություն՝ դառը մոռացության տանող վերջակետ։

Վերջին մարտը
2020 թվականի սեպտեմբերի 27-ին Ջրականում Հասմիկը, լինելով օպերատոր, զոհվեց ԱԹՍ-ի հարվածից։ Նրա պատմությունը դարձավ հավերժ հիշատակ։