Ծնվել է
2001 թվականի մայիսի 1-ին՝ Արարատի մարզի Այգեստան գյուղում։

Ոգեշնչման աղբյուրը
Հենրիկի ոգեշնչման աղբյուրը ֆուտբոլն էր։ Սպորտը նրա աշխարհընկալման, ուրախության և շարժման հիմնական աղբյուրն էր։

Ընտանեկան ու ընկերական կապերը
Ժամանակը սիրում էր անցկացնել ընկերների և ընտանիքի հետ։ Նաև սիրած էակ ուներ՝ սրտում պահած գարնան նման։

Ընկերների հիշողությամբ
Նրան հիշում են որպես համեստ, բարի, ընկերասեր ու աշխատասեր տղա։ Նրա ներկայությունը մարդկանց լուռ հենարան էր։

Երազանքները
Երազում էր դառնալ ճանաչված վարսահարդար ու բացել սեփական սրահը։ Նա իր նպատակին գնում էր համառությամբ ու հավատով։

Վերջին խոսքը
Հոկտեմբերի 17-ի հեռախոսազրույցում մայրիկին ասել է. «Մամ ջան, հանգիստ եղիր, ամեն ինչ լավ է լինելու»։ Խոսք՝ լեցուն քաջությամբ ու հոգատարությամբ։

Վերջին մարտը
Հոկտեմբերի 19-ին Իշխանաձորում Հենրիկը՝ որպես հետախույզ, զոհվեց ԱԹՍ-ի հարվածից։ Զոհվեց անլռելի կամքով, հավատարիմ հայրենիքին։