Ծնվել է
1997 թվականի դեկտեմբերի 14-ին՝ Արցախի Մարտունու շրջանի Ճարտար քաղաքում։

Ոգեշնչման աղբյուրը
Սպորտը Վիգենի կյանքի կարևոր մասն էր։ Շարժումը, ուժը, հավասարակշռությունը նրան ոգեշնչում էին ամենօրյա մարտահրավերներում։

Ընտանիքը և շրջապատը
Վիգենը կապված էր ընտանիքի և ընկերների հետ։

Ընկերների հիշողությամբ
Բարություն, նրբություն, համեստություն ու կամեցողություն. այսպես են հիշում նրան հարազատները և ընկերները։

Երազանքները
Վիգենի երազանքն էր կառուցել տուն իր գյուղում, ստեղծել ընտանիք։ Նրա երազանքները պարզ էին, բայց լեցուն մեծ սիրով ու հավատով դեպի ապագա։

Վերջին խոսքը
Հոկտեմբերի 30-ին Վիգենը զանգել էր հարազատներին. «Լավ եմ, բան չկա, մեր մոտ լավ է»։ Սառնասրտորեն ու հանգիստ փորձում էր ուժ տալ տան բոլոր անդամներին։

Վերջին մարտը
Նույն օրը՝ 2020 թվականի հոկտեմբերի 30-ին, Վիգենը հերոսաբար զոհվեց Մարտունու դիրքերում։ Նա մնաց մինչև վերջ՝ պահելով իր դիրքը, հողը և պատիվը։