Ծնվել է
Երևանում։

Նրան ոգեշնչում և ուրախացնում էր
Ընտանիքը և ամեն լավ բան։

Ժամանակը սիրում էր անցկացնել
Ընտանիքի և երեխաների հետ։

Ընկերներն ու հարազատները հիշում են, որ
Համեստ, չխոսկան, օգնող և հայրենասեր մարդ էր:

Երազում էր
Տան կառուցումը վերջացնել:

Վերջին խոսքերն էր
«Գալու եմ աղջկաս ծնունդը մեծ շուքով նշեմ»։

Վերջին հերոսական մարտը եղել է
Ջաբրայիլ-Հադրութում։ Զոհվել է ԱԹՍ-ի հարվածից: