Ծնվել է
1985 թ․ հուլիսի 13-ին Սյունիքի մարզի Սիսիան քաղաքում։

Ապրում էր ծառայությամբ
Սիրում էր իր գործը, բանակը՝ որպես կոչում։ Իր զինվորներին չէր տարանջատում իրենից։

Ընտանիքն էր սիրտը
Ամուսնացած էր, ուներ երկու երեխա։ Երազում էր, որ աղջիկը դառնար ատամնաբույժ, տղան՝ ատամնատեխնիկ։ Միասին ունենային սեփական կլինիկա։

Մարդկային տեսակով փայլում էր
Ազնիվ էր, անկեղծ, բոլորի ցավով ապրող։ Բոլորը նրան նկարագրում են որպես իդեալական մարդ։

Վերջին խոսքերը՝ անսասան վստահությամբ
«Դուխդ չգցես, ամեն ինչ նորմալ ա»։ Ասել էր կնոջ քույրիկին․ «Մանուշակիս կողքը կլինեք, մինչև գամ»։

Ոչ միայն զինվոր, այլ մարդ
Վիրավորներին օգնություն ցույց տալու ճանապարհին, երբ վարորդը վախեցել էր շարունակել ճանապարհը, ինքն էր վերցրել ղեկը՝ կյանքեր փրկելու նպատակով։

Վերջին մարտը
2020 թ․ հոկտեմբերի 14-ին։ Շրջափակման մեջ էին։ Վիրավոր ընկերներին մեքենա տեղափոխելու ընթացքում հարված էր հասցվել նրան։