Ծնվել է
2001 թ․ մայիսի 26-ին Կոտայքի մարզի Աբովյան քաղաքում։

Սրտի ուժը
Խելացի էր, մարդամոտ, ընկերասեր։ Ով ճանաչել է՝ սիրել է։ Նրա ձայնի խաղաղությունն անգամ ամենածանր օրերին հույս էր ներշնչում։

Երազանքների ուղղությամբ
Ընդունվել էր ՀԱԱՀ՝ դիզայնի և փաթեթավորման ֆակուլտետ։ Ասում էր․ «Կգամ, ուս ուսի կտանք, կաշխատենք»։

Մանրուքները, որ հիշվում են
Նպատակասլաց էր, համառ ու վստահ՝ ինչ մտածում էր, իրագործում էր։

Վերջին զանգը
Հոկտեմբերի 26-ի երեկոյան ասաց․ «Մի քանի օր կարող ա չկարողանամ զանգել, չանհանգստանաք»։ Մայրն ասել էր՝ զգույշ կլինես, իսկ նա՝․ «Պապ ջան, ասել եմ՝ կգամ»։

Վերադարձ մարտի դաշտ
Հոկտեմբերի 14-ին վիրավորվել էր, սակայն հոսպիտալում մնալ չցանկացավ։ «Ինձանից ավելի վատ վիճակում տղերք կան, նրանց բուժեք»։

Վերջին մարտը
Մարտունու 3-րդ պաշտպանական դիրքերում պայքարեց մինչև վերջ։ Զոհվեց հոկտեմբերի 26-ին՝ վիրավոր ընկերներին փրկելու ժամանակ։

Հավերժ ուղիղ
Գաղտնապահ էր, անվախ, քաջ։ Նրան սպասում էին… իսկ նա գնաց՝ խոստումը պահելով։