Ծնվել է
1987 թ․ Նոյեմբերի 23-ին Բերդաշեն գյուղում՝ Մարտունու շրջանում։ Մեծացել է հայրենի հողի հանդեպ սիրով և հարգանքով։

Ընտանեկան կյանքը
Ամուսնացած էր։ Սիրում էր երեխաներին, և այդ սերը բնորոշ էր նրա բնույթին՝ ջերմ ու հոգատար։

Ճամփորդություն և երազանքներ
Երազում էր շրջագայել։ Հայրենասիրությունն ու հետաքրքրասիրությունը նրան հասցրել էին նաև արևմտյան Հայաստան։

Ինչպես են նրան հիշում
Հիշվում է որպես բարի, աշխատասեր, ազնիվ մարդ, որի կողքին մարդիկ իրենց անվտանգ էին զգում։

Վերջին զրույցը
Մեկնելուց առաջ ասել էր․ «Դե գնում եմ»։ Հայրը հորդորել էր զգույշ լինել։ Վիրավորվելուց հետո ասել էր՝ «բա խի չես ասել», պատասխանը եղել էր՝ «ինչ ասեմ, թեթև բան ա»։

Վերջին մարտը
Եղել է 2020 թ․ Նոյեմբերի 3-ին Մարտունիում։ Մարտական գործողությունների մանրամասները հայտնի չեն, բայց նրա հստակ ներկայությունը և զոհաբերությունն անհերքելի են։