Ծնվել է
1969 թվականի հունվարի 3-ին, Բաքվում, հետո գնացել է Շուշի։

Նրան ոգեշնչում և ուրախացնում էր
Երեխաների ծնվելը։

Ժամանակը սիրում էր անցկացնել
Երեխաների հետ։

Ընկերներն ու հարազատները հիշում են, որ
Հասնող, հումոր անող, և ազնիվ մարդ էր։ Աշխատանքի վայրի կանայք նրան «ախպեր ջան» ով էին դիմում:

Երազում էր
Երեխաներին մեծացնել և իրենց ուզածին հասցնել։

Յուրահատկություններ
Չնայած ծանր կորուստներին և դժվարություններին, երբեք «չէ» չէր ասում: Անգամ գիշերվա հազարին, որ զանգում էին օգնության համար, միշտ օգնում էր։

Վերջին խոսքերն էր
Հոկտեմբերի 28-29-ին զանգել և ասել էր՝ «Ֆիզուլիից դուրս ենք գալիս, լավ տեղ ենք գնում»։ Երեխաները խնդրել էին որ հեծանիվ բերի, նա էլ խոսք էր տվել որ կբերի:

Վերջին հերոսական մարտը եղել է
Շուշիում։ Գնալիս ասել է՝ «Մեղկ են էրեխեքը, գնանք օգնենք»։