Ծնվել է
2000 թ․ նոյեմբերի 7-ին, Արմավիրի մարզի Էջմիածին քաղաքում։

Ուրախության աղբյուրը
Կյանքի մեծագույն ուրախությունը ընկերությունն էր։ Նրա համար բարեկամությունն ու փոխադարձ սերը մեծ արժեքներ էին։

Ընտանեկան կյանքը
Ժամանակը սիրում էր անցկացնել ընկերների հետ։ Ունեցել է սիրած էակ։

Ընկերների և հարազատների հիշողությամբ
Նրան հիշում են որպես հայրենասեր, ընկերասեր և միշտ պատրաստակամ երիտասարդ։

Երազանքները
Երազում էր հիմնել սեփական բիզնեսը և կայանալ որպես գործարար։

Յուրահատկությունը
Նրան առանձնացնում էր բոլորին օգնելու անկեղծ ցանկությունն ու պատրաստակամությունը։

Վերջին խոսքը
Հոկտեմբերի 19-ին ասել է․ «Ինչ կա չկա կյանքս, մայրս»։

Վերջին մարտը
Մարտակերտում՝ հոկտեմբերի 21-ին, դիտարկում իրականացնելիս զոհվել է տանկի հարվածից։ Եղել է դիվերսիոն խմբի հրամանատար։ Հետմահու պարգևատրվել է Մարտական խաչ 2-րդ աստիճանի շքանշանով։