Ծնվել է
1988 թ․ օգոստոսի 27-ին՝ Երևանում։ Տաղանդավոր ու խորը մտածողությամբ մարդ էր, գիտության հանդեպ սիրով լեցուն։

Ներգրավված տեխնիկական աշխարհում
Տեխնիկական գիտությունները նրան ոգեշնչում էին։ Նոր տեխնիկայի և առաջխաղացման հանդեպ հետաքրքրությունը երբեք չէր մարում։

Հարազատ միջավայրում
Ժամանակը սիրում էր անցկացնել ընկերների հետ։ Նա ուներ սիրած էակ՝ երջանիկ պահերի կարևոր մասնիկը։

Բարությամբ հարուստ մարդ
Բոլորն են նրան հիշում որպես բարի, հասկացող ու նվիրված մարդ։ Նրա հետ հարաբերություններն անկեղծ ու կայուն էին։

Երազանքները
Ազատ և անկախ հայրենիքը Ռաֆայելի մեծագույն երազանքն էր։ Նա ապրում էր այդ տեսլականով՝ անհողդմե հավատով։

Վերջին խոսքերը
Միշտ մտահոգ էր պատերազմի ընթացքով։ Լուռ, բայց խորապես ապրում էր ամեն ինչ իր ներսում։

Վերջին մարտը
2020 թ․ հոկտեմբերի 21-ին՝ Ջիվանի գյուղի մոտ։ Նրա հերոսությունն արժանացել է ՀՀ նախագահի կողմից «Մարտական ծառայության» շքանշանի։