Ծնվել է
2001 թ․ օգոստոսի 3-ին Լոռու մարզի Ալավերդի քաղաքում։

Սրտի ձայնով վերադարձը
Իններորդ դասարանից հետո ընտանիքով մեկնեցին Ռուսաստան, որպեսզի նա չզորակոչվի։ Բայց երբ հասավ հասունության շեմին, հայրենիքի ձայնը հաղթեց։ «Ես պետք է կատարեմ իմ պարտքը հայրենիքի առաջ…», – ասաց հորը և վերադարձավ Հայաստան։

Մեծ ցանկությունը
Քույր ու եղբայր՝ ատամնաբույժ ու ատամնատեխնիկ դառնային։ Նրանց երազանքն էր բացել սեփական կլինիկա։ Ուզում էր ծառայությունից հետո վերադառնալ ու իրագործել երազանքը։

Նվիրվածության մասին
Հատուկ նվիրվածություն ուներ իր քրոջ նկատմամբ։ Ամբողջ ընտանիքն իր «գանձերն» էր անվանում։

Վերջին զանգերը
Հոկտեմբերի 1-ի ուշ գիշերն էր։ «Լրատվականներից դուրս արի, մենք ապահով ենք»։ Իսկ հոկտեմբերի 8-ին․ «Փոխանակ հպարտանաք, հերոս տղա ունե՛ք…»։

Վերջին մարտը
Հոկտեմբերի 10-ին, Ջաբրայիլում։ ԱԹՍ-ի հարվածը խլեց նրա կյանքը։ Բայց մինչ այդ, անվախ կանգնած էր՝ կռվելով մինչև վերջ։

Հիշողության մեջ հավերժ
«Թող թուրք շները փախնեն, հենց գլուխները հանում են, կրակում ենք»։ Նա երբեք չկասկածեց հաղթանակին։